Απόγευμα στον Αλιμο. Μια πόρτα
αυτοκινήτου ανοίγει και ένα νέο σκυλάκι πετάγεται έξω ενώ ο
οδηγός φεύγει μακριά. Απ' τη θαλπωρή κάποιου σπιτιού αδέσποτο
στους πέντε δρόμους.
Ο Τίγρης άρχισε να πηγαίνει στις πόρτες των μονοκατοικιών και να ζητάει γνωριμίες
με τα σκυλάκια των γειτόνων. Αρχισαν τα πρώτα γαυγίσματα στον
ήσυχο δρόμο κι έτσι ο καινούργιος φίλος έκανε αισθητή την
παρουσία του.
Σ' ένα 24ωρο είχε το όνομά του. «Τίγρης» απ' το ραβδωτό γκρίζο
δέρμα του. Ένα παλιό σπιτάκι μπήκε κάτω απο μια ελιά και τα
πρώτα πήλινα πιάτα τοποθετήθηκαν γύρω του για να χορτάσουν τη
πείνα του.
Κάθε απόγευμα ξηρά τροφή, μαγειρευτά και κονσέρβα αποτελούσαν
εναλλάξ το γεύμα του. Ηταν Σεπτέμβριος του'13, η αδιάλειπτη
φροντίδα του συνεχίστηκε ως το Μάη του 14 παρ' όλες τις
ενστάσεις των τυχερών δεσποζόμενων «ενοίκων» των γύρω
σπιτιών.
Ο Τίγρης κάθε απόγευμα ήταν στο πόστο του πιστός στο ραντεβού
του με το φαγητό. Όμως τα τραύματα στη ψυχή του ήταν ανοιχτά.
Δεν άφηνε να τον πλησιάσει άνθρωπος και ειδικά άνδρας. Εγιναν
μέχρι τα Χριστούγεννα 3 απόπειρες από το προσωπικό της Ελληνικής
Φιλοζωικής Εταιρείας να τον πιάσουν, για τον κτηνιατρικό του
έλεγχο και την περίθαλψή του, ως αδέσποτο του δήμου Αλίμου που
συνεργαζόμαστε.
Μάταιος κόπος. Όμως σιγά σιγά άρχισε να εμπιστεύεται μία
γειτόνισσα που έχει κι αυτή σκυλάκι. Ετσι, τον περασμένο Μάη
μετά από πολλά τεχνάσματα τον πήραμε στη Φιλοζωική στο Κορωπί.
Εξετάσεις, 2μηνη φιλοξενία με τον εκπαιδευτή Παντελή στο χώρο
του, ο Τίγρης ετοιμάστηκε χάρις και στη δική σας συμβολή και
ενίσχυση για υιοθεσία.
Και νάτος τώρα στο καινούργιο του σπίτι, υιοθετημένος, χωρίς
φοβίες, να κοιμάται ήσυχος τα βράδια και να τον φροντίζουν καλοί
άνθρωποι. Κι αυτός να προσπαθεί να ξεχάσει τις ταλαιπωρίες του
και να βλέπει τη ζωή απ' την αισιόδοξη πλευρά της λέγοντας στον
εαυτό του « ήρθε άσπρη μέρα και για μας» ….!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ.
