Το ζώο δεν είναι δώρο, δεν είναι κούκλα, δεν πετιέται στον δρόμο

Πώς αντιμετωπίζουν τα σημερινά παιδιά τα ζώα; «Η ευεργετική επίδραση της επαφής του παιδιού με ένα ζώο σε ό,τι αφορά την ψυχολογική ανάπτυξη και τη συναισθηματική του νοημοσύνη, δεδομένη. Δεν λείπουν όμως και οι περιπτώσεις που το ζώο αντιμετωπίζεται ως καταναλωτικό προϊόν, ένα παιχνίδι, που ίσως βαρεθεί σύντομα. Στο σημείο αυτό, καταγράφεται αμέλεια ως προς τις υποχρεώσεις όχι μόνο του παιδιού αλλά και όλης της οικογένειας απέναντι στα ζώα. Ενα έλλειμμα υπευθυνότητας, όπως προκύπτει από την αντίληψη "μεγαλώνει και δεν το θέλουμε πια" με, καθόλου τυχαία κατάληξη, την αύξηση των αδέσποτων το καλοκαίρι» θα πει η κ. Σβορώνου, συγγραφέας, υπεύθυνη Κατάρτισης Ενηλίκων στη WWF Hellas (φιλόλογος με ειδίκευση στη Διαχείριση Πολιτιστικής Κληρονομιάς). Συγκρίνοντας με το παρελθόν, η ίδια προσθέτει: «Περιστατικά βασανισμού ζώων, τα οποία ήταν μέρος του παιχνιδιού που γινόταν έξω στη φύση, έχουν περιοριστεί πολύ. Μήπως όμως ώς ένα βαθμό ευθύνεται και το γεγονός ότι τα παιδιά εκτίθενται πλέον λιγότερο στη φύση; Χαρακτηριστικά αναφέρω το βιβλίο "The last child in the wood", το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα και εισάγει τον νέο όρο Nature Deficit Disorder, το σύνδρομο έλλειψης επαφής με τη φύση. Από την άλλη, γινόμαστε αισιόδοξοι, διαπιστώνοντας πως τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί πολύ η περιβαλλοντική συνείδηση στα παιδιά».

Αντίστοιχο μήνυμα σχετικά με τη θετική επίδραση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην αντιμετώπιση των ζώων, στέλνει και η κ. Λιάνα Αλεξανδρή, διευθύντρια της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας για 2,5 δεκαετίες: «Τελευταία, διαπιστώνουμε αύξηση της ευαισθητοποίησης στους μαθητές. Η ΕΦΕ τρέχει εκπαιδευτικά προγράμματα από εθελοντές μας κατόπιν πρόσκλησης από τους δασκάλους, στο πλαίσιο του μαθήματος της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. "Το ζώο δεν είναι δώρο, δεν είναι κούκλα, δεν πετιέται στον δρόμο", είναι το πρώτο που τους λέμε, ενώ τονίζουμε πως "δεν υποχρεώνεται κανείς να αγαπάει ή να ζει με ένα ζώο. Είναι όμως υποχρεωμένος να σέβεται τη φύση και τα ζώα". Πρωτίστως, μας ενδιαφέρει να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά, ώστε να μην έχουμε φαινόμενα βίαιης συμπεριφοράς προς τα ζώα - περισσότερο αυξημένα στην επαρχία».

«Δικηγόρος με ουρά»

Ζώα και παιδιά, μαζί στο σχολείο. Παρέα μαθαίνουν γλώσσα και νόμους. Κεντρική φιγούρα ο εγκαταλελειμμένος σκύλος Μπαρμπαρόσα, που ανακηρύσσεται δικηγόρος όλων των κατατρεγμένων ζώων, με σκοπό να διεκδικήσει τα δικαιώματά τους. Με αυτό τον τρόπο μυεί τα παιδιά στον κόσμο των υπεύθυνων πολιτών, η συγγραφέας Ελένη Σβορώνου, στο βιβλίο της «Ζητείται δικηγόρος με μουστάκια και ουρά», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από την Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη, σε επιμέλεια Μαρίζας Ντεκάστρο. «Τα παιδιά μαθαίνουν πλέον με επίσημο τρόπο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους ως πολίτες», εξηγεί η συγγραφέας. «Πέρα από μία ιστορία, ο μικρός αναγνώστης γνωρίζει τους νόμους που ισχύουν για τα κατοικίδια και τα αδέσποτα, τι μπορεί να κάνει αν διαπιστώσει μία παραβίαση - έχει δηλαδή και πρακτικό χαρακτήρα. Ανατρέχοντας, για παράδειγμα, στον νόμο 4039/12 σχετικά με την προστασία των ζώων συντροφιάς, μαθαίνει πως εκτός της απαγόρευσης κάθε είδους βασανισμού, ο ιδιοκτήτης έχει την ευθύνη για την ευζωία του τετράποδου συντρόφου του. Ή, πως σε περίπτωση που διαπιστώσει κακοποίηση, ξεκινά με καταγγελία στην αστυνομία». Στο τέλος του βιβλίου, γίνεται εκτενής αναφορά σε ευρωπαϊκές Οδηγίες και Κανονισμούς για τα δικαιώματα των ζώων - ακόμη και στη Σύμβαση της Βέρνης για την προστασία της άγριας ζωής. Ολα απλουστευμένα, στα μέτρα των παιδιών. Οπως δε επισημαίνει η κ. Σβορώνου, «ένα βιβλίο δεν θα αλλάξει τον κόσμο, θα συμβάλλει, όμως, στην αλλαγή νοοτροπίας των παιδιών. Φυσικά, εξαρτάται και από το γονιό που θα το βάλει στη βιβλιοθήκη και τον εκπαιδευτικό που θα το χρησιμοποιήσει στην τάξη».

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΟΥ

πηγή:http://www.kathimerini.gr